Dank voor je begeleiding Yol, we hebben ontzetten veel gedaan in die paar sessies. Nu lekker schommelen.
Ik ben mijn gedachten en inzichten aan het opschrijven. Voelt heel goed om een dobber te zijn. Ik mag er dus op vertrouwen dat mijn wezen weet hoe ik boven kom. Mijn hoofd hoeft het niet te weten, zoals ik ook niet hoef te weten hoe een wond geneest.
I don’t sink!
Liefs Rozemarijn, moeder van een zoon met Cystic Fibrosis
2025